Zespół Szkolno-Przedszkolny w Rzuchowej

Rozmowa z dzieckiem

Rozmowa jako podstawa dobrych relacji miedzy dzieckiem a rodzicem

Współczesny świat charakteryzuje wysokie tempo życia, pogoń za pracą i dobrami materialnymi, które dla niektórych rodziców wydają się najważniejszą kwestią. Wśród wielorakich zajęć rodziców powinno być miejsce na codzienna rozmowę, bo tylko ona jest podstawą budowania więzi z naszym dzieckiem. Badania naukowe mówią, że powinniśmy znaleźć codziennie przynajmniej 20 minut na taką rozmowę z każdym z naszych dzieci. Ważne też jest zachowanie kilku zasad:

  1. Pamiętajmy, aby rozmawiać z  naszym dzieckiem zawsze, wszędzie i o wszystkim. Im częściej będziesz z nim rozmawiać, tym lepiej poznasz jego świat, jego oczekiwania, marzenia, a także problemy.
  2. Miej czas na rozmowę z dzieckiem, szczególnie wtedy, gdy ma problem. Rozmowa pomaga pozbyć się przykrych uczuć, dziecko może się wypłakać, zwierzyć, poczuć, że nie jest samo.
  3. Nigdy i pod żadnym pozorem nie bagatelizuj problemów dziecka. To co dla Ciebie jest bzdurą i nieistotną sprawą, dla niego problemem najwyższej wagi.
  4. Okazuj swoje zadowolenie z każdego sukcesu nawet najmniejszego. Utwierdzaj w przekonaniu, że jesteś dumny z postawy swego dziecka.
  5. Bądź dobrym obserwatorem, dostrzegaj zmiany w postawie swojego dziecka, są one bowiem sygnałem, że Cię potrzebuje, ale nie ma odwagi o to poprosić.
  6. Organizuj atrakcyjne sposoby spędzania czasu, które sprzyjają luźnej rozmowie, a ta zachęca do zwierzeń.
  7. Licz się ze zdaniem swoich dzieci, prosząc o wyrażenie opinii w jakiejś domowej sprawie, to utwierdza ich w przekonaniu, że są ważne i traktowane po partnersku.
  8. Opowiadaj o sobie. Mów o swoich problemach oraz dziel się swoimi wspomnieniami. Nie przedstawiaj się kryształowo – opowiadaj też o swoich błędach i o wyciąganych 
    z nich wnioskach.
  9. Pamiętaj, że każdy temat jest dobry do dyskusji. Nie unikaj trudnych spraw, zadbaj o to, żeby były wspólnie rozwiązywane. Rozmawiaj także o swoich obawach.
  10. Bądź doradcą a nie „ekspertem“.

                                                                                                
Pomocna literatura:
Gordon T. – „Wychowanie bez  porażek”
Faber M. Mazlish E. – „Jak  mówić, żeby dzieci słuchały.  Jak słuchać, żeby dzieci  mówiły”
Broszura "Bliżej siebie"